Archive for mei, 2005

Het afscheidswoord ‘houdoe’ bekend uit het brabantse land krijgt als het aan Nico van de Wetering ligt een promotiecampagne.

Omroep Brabant meldt daarover het volgende:

SINT-OEDENRODE – Dialectzanger Nico van de Wetering uit Sint-Oedenrode start een promotiecampagne voor het Brabantse woord ‘houdoe’. Hij wil dat de afscheidsgroet door heel Nederland overgenomen wordt.

Volgens de zanger van onder meer het nummer ‘Ik kom uit Brabant’ heeft ‘houdoe’ alles in zich: warmte, gastvrijheid, vriendelijkheid en eerlijkheid.

Hij denkt dat het woord in tijden van “vereenzaming en individualisatie van de mens” vriendelijk en warm overkomt bij iedereen. Van de Wetering bereidt campagnes voor om ‘houdoe’ in de algemene Nederlandse spreek- en schijftaal op te laten nemen. De precieze inhoudt daarvan is nog niet bekend.

Mooi zo! Voeren we houdoe even in als nationale kreet, zal nog eens een positieve invloed hebben ook. Ik zie geen probleem

Zozo daar heb je die gast ook weer eens een keer op zijn blog. Ja, inderdaad het is al weer even geleden. Krijg je ervan als er zowaar mooi weer is en klusjes om het huis. Dat duwt mij door de deur naar buiten toe. Daarnaast nog zat te doen met school en het hele verhaal is zo ongeveer rond.

Maar om maar even een lekker de sfeer van dat “buiten” te laten glinsteren:

Ons zwembad projectje is zo goed als afgerond. Op de stenen rand na is het toch wel klaar. Werd ook wel tijd ook in twee jaar

Daarstraks was alweer de tweede (???) uitzending van Herrie in de keuken op Yorin.

Ik moet zeggen dat ik het een leuk programma vind om naar te kijken. Het schijnt volgens sommigen een slap aftreksel te zijn van het programma “Gordon Ramsay: Oorlog In De Keuken”. Ik zou het niet weten, want dit programma van Ramsay heb ik nog nooit gezien.

Maar om terug te komen op de herrie in de keuken. In het programma worden restaurants welke een flinke opknapbeurt kunnen gebruiken, zowel op interieur als op organisatorisch en keukengebied, een helpende hand toegestoken.
Hierdoor krijg je een leuke kijk op deze restaurants, de mensen die er rondlopen, en hoe het er op sommige plaatsen wel niet aan toegaat.

Kortom best een aanrader, zeker voor mensen die wel interesse hebben hoe het er in de HoReCa een beetje aan toe (kan) gaan.
Oh, ik zou het bijna vergeten, het komt om dinsdags om 21:30 op Yorin.

Zojuist zag ik een spotje van Drempelvrij op televisie. Het spotje ging erover dat het belangrijk is dat websites toegankelijk zijn voor iedereen. Dus ook voor gehandicapten, slechtzienden enzovoort. Prima gedachte, waar ik meer dan 100% achter sta. Zeker ook omdat ze er naar streven W3C compliant te zijn.

Maar, zoals te verwachten zit er een ‘maar’ aan dit verhaal. Een dikke maar zelfs. De leuke stichting die zorg draagt voor het geheel denkt zeker een slaatje te kunnen slaan uit deze nette dienst. Maarliefst 204 euro wordt gerekend als afdracht voor het waarmerk. Daar bovenop komen nog de kosten voor de keuring, wat volgens de site afhankelijk is van de inspectie-instelling. Wie weet wat dat nog gaat kosten.

Kijk, het idee van een breed toegankelijk internet en goede websites welke volgens de standaarden gemaakt zijn juich ik natuurlijk van harte toe. Maar door aan zo’n waarmerk dan weer een bak geld te hangen vind ik overbodig en misschien zelfs wel onbeschoft.
Tuurlijk het is een gat in de markt en bedrijven hebben het er voor over om hun website te analyseren. Maar wat ik vind is dat websites sowieso al op deze manier afgeleverd zouden moeten worden door het designbureau of waar het ding ook vanaf komt. Een stukje kwaliteit mag daar ook wel in zitten.

Daarbij komt nog dat ik het jammer vind, want het gaat tegen het open karakter dat het internet eigenlijk heeft in. Er staat een open standaard en daar gaat zo’n stichting dan met een lijstje van onbekende ijkpunten even na of je “drempelvrij” bent. Raar zaakje zelfs.

Volgens onder andere dit artikel zijn kamerleden ook van mening dat het format van 3FM op de schop moet.

Na de publieke TV zenders moet ook 3FM zich meer gaan richten op nieuws, opinie, cultuur en educatie. Kijk, dat ze van mening zijn dat 3FM wat minder Top40 en meer onbekendere muziek moet draaien, daar ben ik het van harte mee eens. Maar om nu ook de luisteraars van 3FM te belagen met hetgeen wat ze helemaal niet willen horen, dat gaat mij te ver. Als ik dat soort dingen wil horen had ik wel op een andere zender afgestemd.

Hopelijk dat deze meneer het niet serieus door de kamer heen gaat gooien, want dat lijkt me niet zo’n goed plan. Mocht ik voor de keuze gaan staan D66 te stemmen, dan is dat bij deze zeker een nee.

Daarstraks was ik bijna tot de conclusie gekomen dat mijn vrijdag de 13e een dagje vertraagd was, maar het is net voor het einde van de dag toch nog helemaal goed gekomen.

Van allerlei kleine dingetjes welke tegen zaten of verkeerd uitvielen plus daarbij mijn gevoel zorgden voor dit idee.
Maar toen ik een paperclip aan het zoeken was in de lade kwamen er ook de kleine dingetjes voor de dag waar ik al zo’n week of 4 naar aan het zoeken ben.

Het ergste is, het zijn op het eerste gezicht zo’n nutteloze voorwerpen, maar als je ze even kwijt bent merk je snel hoe vaak je net precies naar dat voorwerp grijpt.

Allereerst was er het kleine zaklampje. Er passen net twee AA batterijen in, maar dat ding geeft een bak licht. Doordat ie zo klein is kun je er overal mee bij en ligt hij makkelijk in de hand. Staan hier een stuk of 4 zaklampen in de kast, maar je blijft naar dat ding grijpen, en toen was ie kwijt…

Daarnaast nog de ‘kleine sterschroevendraaier’. Hij valt in die categorie omdat de kleinste sterschroevendraaier is van de set schroevendraaiers die het fijnst werkt. Alle gemiddelde sterschroeven gaan er mee open. Toffe schroevendraaier dus. In de garage liggen nog een aantal schroevendraaiers van zo goed als de zelfde maat maar die werken net niet zo fijn of zijn net anders. Raar maar waar.

Maf, raar, gek. Je kunt het noemen wat je wilt. Om maar even een Nederlandse film van NED3 van zojuist te citeren: “Gek is niet gek, gek is een gevoel.”.

Daar gaat je imago… of juist niet natuurlijk

Een paar dagen terug gevonden bij Angel.

Het is een flink tijdje geleden, maar we kunnen hier thuis weer video kijken. Je weet wel, die oude grijze VHS banden. D’r zitten gewoon nog schitterende films tussen die zeker nog een keer kijken waard zijn.

Onze videorecorder was al tijden stuk en bleek na onderzoek door een specialist dan ook niet meer te maken. Nu hebben we sinds kort een videorecorder/dvdspeler combi.

Kunnen we tenminste weer al die oude banden afspelen. En daar ben ik best blij mee! *Nog een oude film opzet*

De reclames waren al een tijdje op radio en tv, en ja aangezien ik in 1986 geboren ben kreeg ik ook een brief. Dat was al een heel tijdje terug. Het ding aan de kant gegooid om ooit nog in te vullen maar er eerst even over na te denken.

Een paar weken later kwam de “aanmaning” in de bus. Het kon gebeuren dat het was blijven liggen en of ik het aub nog even in wou vullen.
Tja als ik ondertussen tot een keuze had kunnen komen had ik dat ook wel gedaan.

Maar het blijft een moeilijk verhaal. Van de ene kant denk ik bij mezelf dat als ik dood ben ook niemand met mijn ingewanden moet gaan lopen. Eigenlijk gewoon een vreemd idee.
Maar van de andere kant vind ik dat weer een egoistisch verhaal en kun je er mensen zo blij mee maken door het wel te doen.

Ik weet het dus nog steeds niet, en zal er toch nog even over moeten denken. Of dat ik er dan wel uit kom… ik weet het niet.

Mijn (welverdiende) vakantie is weer zo goed als om. Naast dat ik de broodnodige rust tot mij genomen heb heb ik ook, al zeg ik het zelf, aardig wat nuttige dingen gedaan.
Vandaar ook dat Bob de Bouwer plaatje. Heb aardig wat klusjes afgemaakt die er nog lagen. Voornamelijk de electraklusjes die er nog lagen heb ik de afgelopen week afgemaakt. Toch nog wat nuttigs gedaan vandeweek dus. En dat geeft toch een goed gevoel.