Recruiting

Zo af en toe krijg je via social networks als Hyves een priveberichtje van bedrijven of recruiting bureau’s die ook dit medium gevonden hebben om mensen te werven. Niet zo erg wat mij betreft, interessante informatie is natuurlijk nooit verkeerd.

Gisteren kreeg ik het hierop volgende bericht. Mijn korte reactie hierop hier en hier. Er vielen me wat dingen aan dit bericht op, alsof het lijkt of ze het principe van werving op dit soort media nog niet helemaal begrepen hebben. Of ik moet er zo anders tegenaan kijken, als niet recruiter zijnde natuurlijk.

29/11/07 14:12
Van: Consultant
Aan: bemeall
Interessante, uitdagende vacature van Programmeur via Human Empowerment bv.
Geachte kandidaat,

Via één van de landelijke websites hebben wij uw gegevens aangetroffen. Wellicht hebben wij een interessante vacature voor u van Programmeur die misschien goed aansluit bij uw kennis, ervaring en achtergronden. Onze opdrachtgever is gevestigd in de regio Arnhem/ Nijmegen.
We hebben ook andere ICT functies vacant (www.human-empowerment.nl).

Graag verzoeken wij u telefonisch contact met ons op te nemen, zodat wij u meer over deze vacature en de organisatie kunnen vertellen.

Vervolgens vragen wij u om ons de volgende informatie per e-mail toe te zenden, zodat wij een optimale ‘match’ kunnen maken voor deze, of een toekomstige vacature:
1. een actueel curriculum vitae (Word document) met uitgebreide beschrijving van werkervaring, taken, verantwoordelijkheden, computer- en taalvaardigheid;
2. uw motivatie waarin u aangeeft waarom u naar een dergelijke functie solliciteert;
3. een persoonsprofiel met beschrijving van uzelf als persoon, competenties, en eventuele ontwikkel-/aandachtspunten;
4. uw huidige arbeidsvoorwaarden.

Met vriendelijke groet,
Human Empowerment

[..]

Allereerst de aanhef. Je hebt mijn profiel weten te vinden als recruiter zijnde, daarop zijn ook mijn naam en zelfs achternaam te vinden. Waarom dan iemand aanspreken met “Geachte kandidaat”? Een medium als dit gaat juist om persoonlijk contact. Mensen houden sowieso al van persoonlijk contact. Waarom diegene dan niet aanspreken met voornaam, of wanneer formeel met achternaam?

Verder het noemen hoe ze aan de gegevens komen wekt al wat weerstand op. “Via één van de landelijke websites …”. Ja? Klinkt vaag! Noem het niet, of noem waar je me vandaan hebt. Duidelijkheid maakt de barriere gelijk een stuk kleiner.

Daarna nog het verzoek om contact op te nemen. Leuk. Maar als je mij zo graag wilt hebben, stuur mij maar een mailtje. Op mijn Hyves en anders via mijn website is dit gemakkelijk te doen. Het is niet dat mijn contactgegevens niet te vinden zijn. Waarom zou ik gaan bellen of zelfs een hele berg aan documenten op gaan sturen naar een organisatie die ik niet ken?

Misschien heb ik wat makkelijk praten met de markt van nu, en zal er best bij andere vakgebieden of andere tijden veel reactie op komen. Maar toch denk ik dat met een beetje meer persoonlijke aandacht, het rendement van dit soort dingen veel beter kan. Het is dan ook geen poging het recruiting bedrijf negatief af te spiegelen, slechts een demonstratie om mijn kritiek op een werkwijze als deze te uiten.

Twitter in CSI

Leuk om te zien dat zelfs makers van CSI nieuwe trends op het internet oppakken. Ze hebben nu dus zelfs Twitter opgenomen in één van de afleveringen.

Hierin komt het leven van een actieve blogger naar voren die vermoord blijkt te zijn. Twitter werd actief bijgehouden en dus ook een bron van informatie voor het onderzoek.

Een mooie hieruit vind ik ook nog het vermelden waard:

“They don’t expect privacy, they value openness.”

Alweer een oudje: The Break Up

Microsoft bracht al een hele tijd geleden de commercial The Break Up uit waarin de band tussen een adverteerder en een consument op een mooie manier neergezet wordt.

Vandaag kwam ik deze weer tegen in het Twitter backchannel van het Marketing3 event. Ik blijf het een creatieve en mooie uitwerking vinden, daarom alsnog ook hier:

Snippets from the Digital Age

Op Upstream.nl vond ik deze mashup van Marco Derksen met allerlei quotes over het digitale tijdperk van nu.

Een mooie compilatie, met quotes en foto’s welke verzameld zijn door Lynette Webb. Het geeft wederom een mooi beeld van wat er nu speelt in deze wereld. Hoe losstaande quotes makkelijk toch een geheel kunnen vormen. Kijk maar, zou ik zeggen!

The Tipping Point

Via Sanne Roemen kwam ik bij een visuele boekrecensie terrecht van The Tipping Point van Malcolm Gladwell, gemaakt door Marina Noordegraaf.

Het boek gaat over juist dat moment dat een op het eerste gezicht klein idee of product over gaat tot iets groots. Over de exponentiele groei die deze zaken in een markt van nu door kunnen maken. Zo ook de verschillende soorten mensen die het idee met verschillende kwaliteiten groot krijgen. En misschien wel het mooiste: zelfs met de kleinste dingen kun je een groot verschil maken!


Sanne noemt het “plaatjespoezie” en “een uitstekend middel voor beelddenkers, tijdgebrek-hebbers en engels-worstelaars“. Het is inderdaad een erg mooie manier om kort weer te geven waar dit boek in kern over gaat op een manier die de verbeelding prima stimuleerd. Het lijken mij dan ook prima mogelijkheden om een boek op een mooie manier te promoten.

Ik ben in ieder geval nieuwsgierig geworden door deze manier van presenteren, en heb bij deze het boek op mijn boekenlijstje genoteerd.

IT afstuderen promotiefilmpjes

Het bedrijf InfoSupport heeft een mooie publiciteitsstunt op gang gezet om aan afstudeerders te komen.

InfoSupport is een partij die ik ook regelmatig tegenkwam binnen de opleiding voor stageplekken. Nu is het denk ik niet direct een bedrijf wat bij mij past, maar deze ludieke acties kan ik wel waarderen.

Ze hebben een flink aantal leuke filmpjes gemonteerd waarin de ‘IT-er’ invloed heeft op van allerlei zaken. En invloed hebben op dingen waar anderen niks mee kunnen klinkt altijd aantrekkelijk toch? Ze spelen hier denk ik goed in op het karakter van een typische ITer, een echte controlfreak. De ludieke actie schijnt zelfs Editie NL gehaald te hebben.

Enkele filmpjes:

Dienstregeling NS gekraakt


Alle vrouwen versieren met 1 smsje


Kijk voor meer filmpjes op de pagina van Max bij InfoSupport.

Leve het keyboard: Launchy

Een tijdje terug kwam ik Fingertips tegen op Lifehacking.nl. Die vond ik net niet fijn genoeg. Uiteindelijk ben ik bij Launchy terrecht gekomen, welke ik nu een aantal weken gebruik.

Launchy is een klein programmatje wat het beste te omschrijven is als een snelstartbalkje. Het draait op de achtergrond en je tovert het naar voren met een toetscombinatie. Hierna kun je hierin door middel van de eerste letters van de programmanaam of trefwoorden je programma of actie starten. Door hier wat intelligentie achter te stoppen, zoals auto-aanvulling, werkt dit heel plezierig.

Bij launchy worden standaard alle programma’s geindexeerd. Ook bookmarks van je browser kunnen meegenomen worden. Verder kun je zelf koppelingen aanmaken naar bijvoorbeeld een Outlook afspraak of het maken van een mailtje. Verder zijn er diverse plugins beschikbaar, waardoor je ook gegevens van andere programma’s kunt benaderen. Zo kun je als je bijvoorbeeld PuTTy gebruikt, direct vanuit Launchy ook al kiezen uit de adressen die in je voorkeurslijst staan. Ideaal!


Het is in het begin erg jezelf aanwennen om zo’n programmatje te gaan gebruiken. Maar dat gaat echt vanzelf steeds vaker. Het is gewoon zoveel makkelijker om je computer zoveel mogelijk met je toetsenbord te bedienen. Alleen al omdat het sneller is! Daarnaast is het ook nog eens beter tegen RSI, omdat muisbewegingen schadelijker zijn dan tikken op je toetsenbord. Ik vind het een echte aanrader om het eens te proberen.

De groeiende kracht van de community

Via Erwin Blom kwam ik bij dit interview met Yme Bosma, business development & partnerships manager van Hyves terrecht.

Yme Bosma van Hyves over de succesfactoren van een community (en meer!):

Het interview
Een mooi en vooral erg interessant interview over onder andere creativiteit, social networking, communities, het ‘nieuwe’ web, mobiel internetten en ga zo maar door. Ook komen social networks zoals Hyves in het bedrijfsleven aan bod.

Dit laatste is een puntje wat mij recent ook nog eens te binnen schoot. Yme heeft het vooral over de voordelen die dergelijke mogelijkheden en dus social networks ook het bedrijfsleven kunnen bieden. Meer mogelijkheden om met je medewerkers kennis te verzamelen en tot iets concreets te komen. Meer contact, samengebracht, beschikbaar voor de organisatie.

Onderwijs versus bedrijfsleven
Zo vertelde Indira Reynaert een keer over haar toepassing van Hyves in het onderwijs. De kracht van het integreren van het communicatieplatform in het dagelijkse patroon van de studenten. Dit lijkt mij voor een deel gelijkwaardig aan een bedrijf met medewerkers. Discussies die relevant zijn voor het bedrijf zullen echt niet stoppen wanneer om vijf uur de deur dicht gaat. Is dit niet de betrokkenheid waar menig management zo hard om staat te schreeuwen?

Mijn mening is dan ook gelijk aan die van Yme en met mij vele anderen. Faciliteer je medewerkers in hetgeen wat ze graag willen gebruiken om discussies te voeren, te communiceren met elkaar. Hieruit komt een grote berg informatie waaruit je veel kunt halen wat je altijd al hebt willen weten. Waardevolle informatie, zonder dat het je erg veel geld kost. Je medewerkers zijn, erg cliche maar waar, je bedrijf!

Bedrijfsleven versus social networking
Veel bedrijven zijn alleen erg huiverig voor al dit soort dingen binnen een bedrijf. Hyves is natuurlijk (nog) erg prive gericht, en op dit moment een minder goed voorbeeld. Maar het is wel een vorm van netwerken, en er zitten genoeg mensen in deze groep die een (kleine) bijdrage zouden kunnen leveren in het bedrijf, zonder dat ze het ook maar in de gaten hoeven te hebben. Zo ook bijvoorbeeld Twitter. Je krijgt er een enorm professioneel netwerk mee tot je beschikking voordat je het in de gaten hebt. Maar zo op het eerste oog lijkt het vaak wel een chatbox. Dat is in veel bedrijven dus echt een grote no-go.

Begrijpelijk, als er niet goed mee om wordt gegaan. Maar waarom zou dit niet gewoon moeten kunnen. Sowieso ben ik een erg voorstander van Instant Messaging, al is het alleen al voor interne communicatie. Het is zo handig voor korte vragen, en je krijgt bij aanwezigheid vaak meteen antwoord. Bij afwezigheid blijft het netjes staan en krijg je dan antwoord. Instant dus, wat e-mail weer niet heeft. Verder is het in mijn ogen ook kortzichtig om het priveleven in combinatie met werk gelijk als slecht te betitelen. Wellicht dat daar ook wel mensen in zitten die juist wel een toegevoegde waarde kunnen hebben met een kleine tip. Van de andere kant werkt het ook hier door, wanneer dit gecombineerd is, ben ik ook niet te beroerd om wanneer ik na 5 uur op iets stuit dit te laten liggen tot de volgende dag. Het mes snijdt dus wederom aan twee kanten.

De (eeuwige?) discussie
Het is en blijft een discussie waarin twee standpunten zijn. Voor, of juist tegen. En die stap moet je durven maken. Je medewerkers moeten ook bekwaam zijn om zelf hun grenzen te bewaken. Echte prive dingen moeten niet gaan overheersen in het bedrijf, en het bedrijf moet niet overheersen in je priveleven. Een balans die je moet vinden dus, net als dat het bedrijfsleven een balans moet vinden in dit soort dingen. Naar de toekomst kijkend denk ik dat je die stap wel moet maken, omdat het simpel gezien niet tegen te houden is.

10 projects every php developer should use

Via Digg kwam ik dit artikel tegen: 10 projects every php developer should use.

Een mooie samenstelling van handige classes en codes die je zoals de titel al zegt zeker moet kennen als PHP developer. Ik kende ze nog niet allemaal, dus bij deze een linkje.

Twitionary: Twitter slang


Twitter wint nog steeds aan populariteit, hoe kan het ook anders, het is gewoon leuk! Even snel je ei kwijt, tips en hulp van anderen, een uitgebreider netwerk. Je moet er wat in zien, dat geef ik toe. Gelukkig is dit voor eenieder zelf te bepalen.

Marlooz is op haar weblog een heus Twitionary gestart. Dit Twitter woordenboek bevat allerlei leuke en ludieke afkortingen die maar iets met Twitter en het gebruik ervan te maken hebben. Leuk!

Om de eerste vijf maar even te quoten:

Twachos – Men who brag about.. you know.. practically anything on Twitter.

Twaiting – Twittering while waiting (for something interesting to happen so you truely have something to twitter about).

Twaffic – Twitter traffic or twittering while in traffic. Be sure not to cause Twitcidents.

Twat – An unfrequent tweeting twitterer who is just on twitter to try and conquer the Geek factor, aka a wannabe.

Tweeder – Someone who sends RSS Feeds directly into Twitter without further info, could also be considered a Tweeterbox.

Meer is te vinden bij Marloes in het artikel: OMG! You speak Twitter?!