Archive for mei, 2007

Gisteravond even een bioscoopje gepakt, en lekker gaan zitten voor het laatste (?!) deel van de Pirates triologie, At World’s End. De middag ervoor nog maar voor de zekerheid deel 2 maar eens gekeken. Voordat ik er geen snars van zou begrijpen.

Ik moet zeggen dat ik het best een toffe film vond, ookal wordt hij naast deel 2 afgestempeld als minder. Vooral erg mooie beelden, omgevingen en attributen. Verder ook aardig wat grappige stukjes erin verwerkt, ik heb in ieder geval een aantal keren moeten lachen.

Ik vond de film wel erg druk, vele verhaallijnen lopen door elkaar en drukke scenes wisselen elkaar af. Dit maakt het totaalplaatje iets minder duidelijk. In ieder geval een film op bij op te letten dus.

Verder kan ik nog steeds niet uit over het einde. Ik zal er niet te veel over verklappen, maar het kan echt niet zo. Wellicht dat ze het bewust op deze manier gedaan hebben om alsnog in de toekomst de mogelijkheid open te laten om een vervolg te kunnen maken. Maar het kan zo echt niet, zeker niet voor een Disney film.

Van het weekend was ik zoals wel vaker lekker aan het zappen op TV, om m’n weekend maar weer met uiterst onnuttige dingen gevuld te krijgen.

Toen kwam ik langs de TV uitzending van de Musical Awards. En ja, zodra ik iets met musicals hoor en zie begint er stiekem toch iets te kriebelen. Dus lekker onder het genot van wat lekkers de Musical Awards zitten kijken.

Er kwamen van allerlei stukken uit musicals voorbij, zoals Doe Maar, Tarzan, Grease, The Wiz, enzovoort. Erg tof om te zien. Ik had eigenlijk een tijdje terug al besloten dat ik Tarzan en The Wizz niet zou hoeven zien, en Doe Maar vast saai zou vinden. Misschien dat dat meer met de kosten te maken heeft gehad, want nu ik weer stukken ervan gezien hebt wil ik eigenlijk toch wel graag. Maar ik kan echt niet kiezen! Dilemma dus.

Waar ik tijdens deze Musical Awards trouwens wederom achter kwam, is wat een dijk van een stem Nurlaila Karim toch heeft. Echt, die vrouw kan alles zingen.

Ik had d’r dan ook de award voor beste vrouwelijke hoofdrol grote musical dan ook echt gegunt, maar ze kreeg hem uiteindelijk toch niet.

In Just the Two of Us zong ze ook al zo lekker met allerlei liedjes uit heel uiteenlopende categorien. En dat met zoveel passie. Ik geloof dat ik officieel Nurlaila fan moet gaan worden…

Verder nog wat vooruitblikken naar Musicals die nu nog draaien en gaan komen, het ziet er weer veelbelovend uit. Nu alleen nog kiezen…

Iets waar ik soms wel even bij stil kan staan. Internet zit tegenwoordig aardig ingebakken in de samenleving. Voor mij betekend dit dat ik aardig wat tijd in de digitale wereld rond hang. Ik heb dan eigenlijk ook een soort digitale persoonlijkheid.

Die digitale persoonlijkheid bevind zich op verschillende fora’s, communities, en de momenteel erg hippe ‘social networks’. Erg tof allemaal, mijn digitale persoonlijkheid vermaakt zich er wel.

Het internet heeft daarmee echter een zwak punt. Ik weet nog niet of ik het voor mezelf als nadeel moet beschouwen, maar het kan het op sommige momenten wel worden.

Alle informatie op internet is gewoonweg voor iedereen toegankelijk. Iedereen kan dus lezen wat ik zoal schrijf, of dat nu hier op mijn blog is, een bericht op een forum, of een reactie op iemands hyve.

Nu kun je dat natuurlijk behoorlijk tegen te gaan door e-mail adressen en echte namen niet te publiceren en overal een andere nickname te gebruiken.
Ik heb hier eigenlijk altijd bewust juist niets aan gedaan. Ik gedraag mij op internet naar mijn weten ook gewoon zoals ik me in het dagelijks leven gedraag, en schrijf geen dingen die mensen niet direct van me zouden mogen weten. Zoek op mijn echte naam en je vind mijn nickname, zoek op mijn nickname en je vind een schat aan informatie over mij. Zelfs wat berichtjes op fora die wat persoonlijker getint zijn. Op zich niet erg, ook dat hoort bij mij.

Tot nu toe voor mij allemaal geen nadeel eigenlijk. Maar ja, hoe ver gaat het. Mocht er iemand ooit de bedoeling hebben om die informatie tegen mij te gaan gebruiken wordt het wel een nadeel.

En dat hoeft eigenlijk nog niet eens een persoon te zijn met iets vervelends in zijn mars. Bij een sollicitatie bijvoorbeeld zou het ook al in je nadeel kunnen zijn. Maar dan vraag ik me gelijk af, dat wanneer je eerlijk en open bent, dus transparant, is dat toch niet negatief!?

Een ding weet ik in ieder geval zeker. Ik ga mijn eigen vrijheid en plezier in deze digitale wereld er niet voor inperken. Ik doe er immers niets verkeerds mee. En zo lang anderen dat ook niet met mijn informatie doen, ben ik tevreden.

Hmm, volgens mij heb ik zojuist mijzelf betrapt op een nadeeltje aan het bloggen.

Gisteren was ik, zoals trouwens wel meer mensen viel mij op, gezellig in de auto gekropen en bij de Ikea terecht gekomen.
En ja, het was vrijwillig, en ja ik was erop voorbereid dat het druk zou zijn.

Altijd wel tof om daar te winkelen, ze hebben ook zo ontzettend veel van die kleine dingetjes. En onder vrouwelijk gezelschap weet je wel wat daarvan ongeveer aan de vingers blijft hangen. Zo zaten er diverse geurkaarsjes, smeltkaarsjes, en oh had ik kaarsjes al genoemd, in het mandje.

Trouwens ook zo’n leuke glazen snoeppot gevonden. Die had ik vandaag gevuld met spekkies al op mijn werk op mijn bureau gepositioneerd. Kunnen de collega’s wel waarderen

Maar goed, waar ik nu eigenlijk heen wilde, is dat ik er ook nog twee van die hoeslakensets gekocht heb voor op mijn bed. Dus met kussensloop enzo. In toffe felle kleurtjes trouwens. Had ze al heel lang nodig.

Hoe lang, dat kan ik je precies vertellen, aangezien ik me ineens bedacht dat ik er destijds een blogje over geplaatst heb. En voila; bij deze. Da’s dan zo net iets minder als twee jaar geleden. Moet je nagaan wat er gebeurd wanneer ik voor meubels ga winkelen

Zo, ik heb mijn bookmarks en notities weer eens helemaal opgeruimt. Daar verzamelen zich de leuke interessante dingetjes waar ik een artikeltje over zou willen bloggen.

Op dat moment heb ik meestal geen tijd of zin, en dan schuif ik dat maar door. En dat stapelt zich op.

Ben ik even blij dat ik m’n blogitems in het verleden kan plaatsen. Dus ze staan nog aardig op datum ook. Hieronder even een overzichtje, mocht je het overzicht kwijt zijn:

• 13/05: Twitter
• 11/05: Sociaal netwerken
• 08/05: Dag
• 07/05: Authenticiteit en onderwijs
• 04/05: Educating people out of their creativity

Steeds meer mensen willen graag laten weten wat ze allemaal doen op hun dag. Eerst het bloggen, en nu ook het kort even melden wat je doet. Je zag het bijvoorbeeld op Hyves al terug in de ‘Wie, Wat, Waar’.

Twitter wint in korte tijd enorm in populariteit. Hier kun je door middel van een korte tekst melden wat je op dat moment aan het doen bent. Dit kan op de site, door middel van een client, of zelfs mobiel. Verder zit er ook het sociale netweken in, doordat je je aan kunt sluiten in vriendengroepen e.d.
Eigenlijk ben ik persoonlijk tegen dat je alles over jezelf post op internet. Niet erg goed voor je privacy. Maar stiekem ga ik volgens mij langzaam een beetje om. Ik heb profielen zoals Hyves met een eigen foto, ik blog er lustig op los. En eigenlijk vind ik dat twitter ook wel grappig om te lezen en zelf te doen.

Ik heb een twitter client geinstalleerd, en ga eens een poging doen of het me bevalt. Leuk zo regelmatig melden wat je aan het doen bent. Interessante dingen aan het lezen, werken of juist een beetje niksen. Gewoon een dagelijkse gang van zaken, en raar genoeg is het ook nog tof om het van anderen te lezen ook nog. Wie weet denken anderen nog wel dat ik een interessant leven heb…

Hier bij Erwin Blom een leuke vergelijking van de dingen die met twitter gedaan worden.

Doordat ik een tijdje terug een presentatie van Indira Reynaert gezien heb over de toepassing van Hyves in het onderwijs, volg ik sindsdien de Crossmedialog.

Hier belichten ze vooral de aspecten tussen de verschillende media. Ook dingen over web 2.0, zoals de sociale kant van dit gebeuren worden toegelicht.

Zo ook in dit artikeltje.

In hoeveel sociale netwerken zit JIJ?

Tel je virtueel nog mee? Zit je in minstens 6 sociale netwerken? Heb je daar ontelbaar veel virtuele vrienden? Ben je er elke dag om een paar keer je populariteit te meten? Hoe zit het met jou? Waar zit je, wat doe je ermee, wat heb je eraan? Of maak je je account aan, speelt een paar keer wat met wat toeters en bellen en laat je het erbij?

Laten we dat eens even gaan checken:

Linkedin: Ben ik lid van. Niet erg actief overigens, maar ik zie de eventuele toegevoegde waarde wel, vooral door de zakelijke mogelijkheden.

Hyves: Aanwezig. Met momenten ook vrij actief trouwens, wel leuk om oude bekenden weer tegen te komen. Ook handig om toch wat van mensen te weten te komen die je niet iedere week spreekt.

Second Life: daar heb ik dan ook echt niks mee. Geloof wel eens rond gekeken, maar niet echt geinteresseerd geraakt.

Flickr: volgens mij heb ik er ook een accountje, maar niet actief gebruikt. Wil nog steeds wat foto’s betreft dit graag in eigen beheer houden, ik heb het niet zo op externe partijen hiervoor.

Twitter: sinds kort ook aangemeld hiervoor. Vind het best leuk, gewoon even iedere keer melden waar je mee bezig bent. Misschien wil wel niemand het weten, maar goed wel grappig. Ben benieuwd of ik er wat mee ga doen uiteindelijk…

MSN: Tja, wie gebruikt dit niet tegenwoordig. Erg handig voor mensen die je niet zo vaak tegen het lijf loopt, korte vragen op het werk, en met meerdere mensen overleggen tijdens studie.

Google Talk: sinds een paar mensen dit zijn gaan gebruiken, het ook maar eens geinstalleerd. Moet zeggen dat het tegenover MSN af en toe een verademing is, om weer een client te hebben waar het vooral om de tekst zelf gaat.

Sociaal
Ik moet zeggen dat ik het sociale aspect waarin het internet zich steeds meer ontpopt erg leuk vind om te zien. Het maakt het voor mij ook steeds leuker om in de ‘internet wereld’ te werken, dat sociale stukje miste ik er nog steeds eigenlijk een beetje in.

De verzamelterm web 2.0 mixt dit sociale aspect nog even met technologie en allerlei andere dingen, en dat vormt de hype die nu zo ongeveer gaande is.

Tijdens de PHP Business Conference had David Boloker een uitspraak over web 2.0 die ik erg mooi vond:

Internet is niet meer weg te denken uit het leven van de gemiddelde opgroeiende nederlander, en ook uit het sociale leven niet. De ontwikkelingen zullen daarom dan ook echt niet stil blijven staan.

Vandaag was de dag, dat de nieuwe DAG uit kwam. Een nieuw krantje welke een poging gaat doen om een plekje te veroveren naast de vertrouwde Metro, de Spits, en de iets minder vertrouwde De Pers.

Ik las later op de dag hier nog een artikel met meer informatie over DAG.

Wat ik vooral goed vond aan de promotie vooraf het krantje, zijn de meest briljante slogans. Met het woordje dag kun je natuurlijk heel veel doen. Zo mooi op de voorkant van het krantje iedere keer maanDAG, dinsDAG, enz. Maar ook slogans als ‘Hoe was jou DAG?’. Schitterend bedacht.

Wat het krantje zelf betreft, ik heb er nog niet veel van gezien, dus ik wacht af.

Op frankwatching.com las ik een artikel van Guido Crolla, welke docent is aan de communicatie stroming binnen mijn opleiding (ICA, Arnhem). Hij haakte daarmee in op de speech van Sir Ken Robinson, welke hij eerder al op cre-aid.nl poste.

Het leuke van dit verhaal vind ik de test die hierin genoemd wordt. Hij noemt PersonalDNA.com een persoonlijkheidstest van heel andere orde als andere tests. Daarmee ben ik het eens, ik vind het een erg aardige test. Ik heb ook het idee dat als je de test serieus invuld, je er erg goed jezelf mee kunt evalueren.

Het resultaat van mijn test is op deze pagina te vinden. Schematisch zit dit er zo uit:

In dit vlak zijn door middel van diverse kleine vlakjes de verschillende eigenschappen aangegeven.

Verder is er op de pagina nog een beschrijving van de eigenschappen van mij die uit de test komen, plus een overzicht van mijn persoonlijkheid.

Tof, dat dat er zo uit komt met zo’n testje! En volgens mij op veel punten nog raak ook!

Eens even wat van mijn bookmarks van de laatste tijd bijwerken. Het volgende filmpje wat ik op cre-aid.nl tegen kwam was daar een van.

Een naar mijn mening briljante speech van Sir Ken Robinson. Hij stelt dat we nu bezig zijn mensen dingen te leren en voor te bereiden op de toekomst, terwijl we zelf niet eens weten hoe die toekomst er uit zal zien. En dat is waar!

Verder zegt hij dat er in het onderwijs dat er nu gegeven wordt, over de gehele wereld, weinig plek is voor creativiteit en eigen inbreng. Een mooie zin die hij hiervoor gebruikt: “We are educating people out of their creativity”.

Kortom, een mooi filmpje, zeker als de manier van leren je interesseert.