Zoals ik in Handschrift al schreef heb ik zowat al mijn oude schoolspullen nog. Vanaf groep 1 op de basisschool tot 5 HAVO op de middelbare school.

Vooral de leuke tekeningen, vriendenboekjes (ja, die had ik ook…) en ja eigenlijk gewoon alles is schitterend om een keer terug te zien.
Mijn moeder vroeg me laatst of ze het niet een keer weg moest doen. Ik antwoorde daarop eigenlijk: “Waarom zou je het weg doen nu het er toch al zo lang staat”. ‘

Maar sinds ik van de week weer een keer door de spullen heen ben gegaan en dit zoveel herrinneringen opriep weet ik het zeker. Ze blijven voorlopig nog maar mooi even op zolder staan. Weggooien krijg ik eeuwig spijt van.

Waarschijnlijk ben ik wel weer heel erg materialistisch bezig, maar ik kan toch echt niet die dingen allemaal weggooien. Want pas zodra je door die dingen heen kijkt komen de leuke herrineringen uit die tijd weer naar boven. Dingen die je stiekem al lang vergeten was.

O, Nostalgie. Je zou haast zeggen dat ik al oud aan het worden ben