Het was weer zover, treinen die niet rijden. Nu kan ik eens de NS niet de schuld geven, maar Syntus. Die zijn misschien nog wel erger, qua vertraging betreft.

Ik was van plan om voor elf uur in Doetinchem te zijn en had de trein van een uur of negen. Moet makkelijk kunnen dus. Het ging allemaal goed tot station Didam. Daar bleef de trein wel akelig lang stil staan. Wegens seinstoring vertelde de machinist na een tijdje.

In een volgende mededelingen enkele tientallen minuten later had hij nog goede hoop richting Wehl te mogen vertrekken.
Maar na nogmaals een tiental minuten gaf ook hij de moed op en vertelde ons dat er bussen onderweg waren. Dus iedereen de trein uit. Allemaal naar de voorzijde van het station. Daar een hele tijd staan wachten totdat er eindelijk bussen waren. Een flinke bus gelukkig, dus toch nog naar Doetinchem. Uiteindelijk kwam ik rond half 1 in Doetinchem binnenlopen en kon ik gelijk aanschuiven aan de lunchtafel!

’s Avonds bleek bij aankomst op station Doetinchem het probleem nog steeds niet opgelost te zijn en stond er weer een bus klaar. Ik had me mentaal al voorbereid, maar het bleek nog erger. De chauffeur wist station Wehl en station Didam niet eens te vinden op deze terugweg. Wat behulpzame passagiers hielpen hem op de goede weg en via een aantal woonwijken (wat overigens geen plezier is met een lange bus) zijn we toch bij de betreffende stations aangekomen. Tot en met Zevenaar en ik kon weer met de trein. Met ongeveer een uur vertraging kon ik ook de terugweg tot een einde brengen.

Gelukkig was ik thuis, heb uiteindelijk meer uur besteed aan reizen dan dat ik op mijn stage aanwezig was. Nu maar hopen dat het niet te vaak voorkomt…