De reclames waren al een tijdje op radio en tv, en ja aangezien ik in 1986 geboren ben kreeg ik ook een brief. Dat was al een heel tijdje terug. Het ding aan de kant gegooid om ooit nog in te vullen maar er eerst even over na te denken.

Een paar weken later kwam de “aanmaning” in de bus. Het kon gebeuren dat het was blijven liggen en of ik het aub nog even in wou vullen.
Tja als ik ondertussen tot een keuze had kunnen komen had ik dat ook wel gedaan.

Maar het blijft een moeilijk verhaal. Van de ene kant denk ik bij mezelf dat als ik dood ben ook niemand met mijn ingewanden moet gaan lopen. Eigenlijk gewoon een vreemd idee.
Maar van de andere kant vind ik dat weer een egoistisch verhaal en kun je er mensen zo blij mee maken door het wel te doen.

Ik weet het dus nog steeds niet, en zal er toch nog even over moeten denken. Of dat ik er dan wel uit kom… ik weet het niet.